Zaterdag 22-7-2006.
Jaarmarkt in Castiglione del Lago.
Tot onze grote verbazing is er vanmiddag laat een enorme markt
opgebouwd langs het meer. Van ongeveer het Café Noir af langs de
waterlijn
onder de oude stad langs tot helemaal aan de andere kant van de stad.
Twee
enorme rijen van kramen, kraamvrachtwagens en –busjes. Met een zeer
breed
assortiment aan handel: Stofzuigers, kleding, souvenirs en andere
prullaria,
speelgoed, etenswaren, gereedschap voor karwijen en keukens, 3e-wereld
spullen (met nadruk op Aziatisch en Afrikaans spul). Wij slenteren en
tussen
door. Tineke zoekt en vindt een geschikte haarknip. Verder vinden we
niets van
onze gading. Om 20.15 zijn we aan de andere kant aangeland. Het eerste
concert
(van 18.30) kunnen we wel op onze buik schrijven, maar dat geeft niet.
We staan
bij een van de laatste kramen te kijken als ik in een ooghoek zie dat
een klein
lelijk hondje een kindje dat op de grond zit in (of naar) het gezicht
hapt. Die
kleine begint hevig te blèren. Ik zit er mee bij om te kijken
waar ze gebeten
is. Dat blijkt gelukkig mee te vallen. Dat mormel is niet erg slim want
hij
blijft nog steeds staan te grijzen naar die kleine. Ik trap hem als een
bal
tussen de kramen door en heb er gelijk spijt van die vlooienbal niet
veel
harder getrapt te hebben. Deze boodschap begreep hij overigens wel,
want hij is
direct nergens meer te zien. Ma heeft de kleine inmiddels weer onder
haar
hoede. “Nee, die vlekken in haar gezicht en handjes is huiduitslag.”
Gelukkig
is het nog goed afgelopen. Wat al die andere omstanders nu precies
zeggen, weet
ik niet. Die schop vinden ze zo te zien wel een elegante oplossing. Een
eigenaar van de hond meldt zich niet. |
