Zondag 16-7-2006.
Überlingen – Salsomaggiore Terme (I).
De Bodensee ligt tegen Duitsland, Oostenrijk èn Zwitserland
aan. Naar Italië kan men vanaf onze camping via Oostenrijk of via
Zwitserland
(èn eerst een piepklein stuk Oostenrijk). We hebben diverse
vervolg routes
bekeken, gekeken waar we al eens waren en wat nu interessant zou kunnen
zijn:
We besluiten door Zwitserland te gaan. Via een klein stukje langs de
Oostenrijkse ZO-kant van de Bodensee over een provinciale weg (vanwege
het Autobahn
vignet) door Bregenz (AU) naar de A13 in Zwitserland. Via Chur (CH), de
Bernardinopass,
Bellinzona (CH) en Lugano (CH) naar het Comomeer. Daar zien we dan wel
aan de
tijd en onze gesteldheid of en hoe ver we verder gaan. Een probleem bij
het
Comomeer is dat er in de ANWB-gids geen campings vermeld worden. Heel
vreemd.
(Alleen een camping bij een klein meertje enkele km’s ZO van het
Comomeer.) De praktijk zorgt voor een helpende hand bij
Bregenz. Wij
zoeken heel ingewikkeld naar de provinciale weg, terwijl de snelweg
door de
Pfändertunnel (en daarmee de snelweg zelf) voor verkeer gesloten
is!
Het stukje Oostenrijk daar ziet er grauw en grijs uit. Langs
het meer zijn wel veel dagjesmensen, maar wel vlak achter hoge ijzeren
hekken
van weg en spoorlijn. Het duurt even voor we op de snelweg in
Zwitserland
zitten.
Het landschap beantwoordt aan het meest
stereotype beeld dat
je van dit land kunt hebben: De groene almen, de hoge kale bergtoppen,
de
chalets, de burchten, de koetjes, de watervallen en wilde rivieren met
groensig
ijswater. Ik maak onderweg dan ook aardig wat foto’s van dit
HO-treintjeslandschap
op 1:1 schaal.
10.25 de eerste foto in Zwitserland en een half uur later
even een benen-strek-en plaspauze. Tineke komt enthousiast terug van
het
toilet: De toiletpot, wasbak met kraan zeepdispenser en handendroger
zijn
geïntegreerd in één roestvrijstalen apparaat.
Wanneer je opstaat gaat de
zitting weer omhoog en spoelt het “ding” zichzelf door. Kortom een
wonder van
Zwitserse mechanica. Om 11.22 gaan we de Isla Bella tunnel in. Er zijn
op het
ogenblik werkzaamheden gaande en de tunnel lijkt opeens vreemd leeg. Of
we
ergens verkeerd gereden zijn?
11.50 rijden we door Splügen, niet meer dan een dorp met ver
uiteen liggende gebouwen. Even later gaat het op een gewone weg over de
S.
Bernardinopass. Net voor de tunnel met dezelfde naam stoppen we even
bij een
stuwmeer. Maar dat levert geen mooi zicht op vanwege de vele bomen tot
op de
oever en de vorm van het meer.
S. Bernardino? Is deze tunnel de beruchte
St.
Bernhardtunnel? (Nee dus. Deze ligt net
ten oosten van de Mont Blanc!)
Verderop zijn enige aardige zaken te zien:
12.36 kasteel
Mesocco bij Mesolcina (Misox) hoog boven de weg op een loodrechte klif
en
enkele minuten later enkele watervallen van honderden meters hoog.
We draaien de A2 op naar Bellinzona, Lugano
en Como. Een duidelijk meer
geïndustrialisseerd
gebied en dus minder interessant voor ons toeristen. We rijden
Italië in en
besluiten niet naar het Lecco-meer te gaan, maar door te rijden naar
een
camping iets voor Parma.
De Italiaanse autowegen kenmerken zich door
gebrek aan
stopmogelijkheden. Geen groene picknickplaatsen meer alleen heel af en
toe een
Autogrill. Die zijn steevast kaal, krap en te klein voor het
verkeersaanbod.
Tegen half twee en vier uur stoppen we bij dergelijke gelegenheden. Wel
OK zijn
daar de parkeerplaatsen die door netten in de schaduw gezet worden. Zo
wordt de
auto wat minder gegrilleerd in de hete middagzon.
Tussen Piacenza en Parma aan de A1 nemen we de afslag bij
Fidenza.
Direct door naar Tabiano en Salsomaggiore Terme, waar we op het eind
van de
middag arriveren. Camping Arizona is groot en heeft naast het
campinggedeelte
ook de nodige huisjes en bungalows op het terrein. Er zijn dan ook veel
gasten
met kleinere kinderen. We krijgen opnieuw een plekje tegen de
buitenkant aan.
Wanneer we de zaak opgebouwd hebben, zijn we hard aan rust toe. Tineke
reserveert alvast een plekje op het terras van het restaurant voor het
eten
straks. Het restaurant gaat pas om 7 uur open.
Tineke neemt een salade en een pizza, ik een pastagerecht en
een pizza. Doordat wij een van de eersten zijn, komen onze gerechten
vrij
soepel aan. Andere mensen moeten veel langer op hun eten wachten.
Na het eten kuieren we nog een rondje over de camping, zien
de zon om 20.39 achter de heuvels verdwijnen en gaan al vroeg onder
zeil.
Morgen bijtijds weer door.
|
Klik op
bovenstaande foto voor foto's uit Zwitserland.
|