6-10-2008. Boottocht door de baai van Halong.

Na een zweterige nacht, waarin Tineke niet best slaapt, staat we om kwart voor zeven op. De spullen worden weer ingepakt en na het ontbijt beneden is het wachten op de gids, die ons vandaag naar Halong City zal brengen. Het is beneden in de kleine lobby een drukte van jewelste: mensen die gaan en komen, volk dat net als wij op vervoer zit te wachten of nog moet ontbijten. Ook buiten is het weer druk, zoals de slagers aan de overkant en de krioelende brommers.

We zouden om acht uur gegaan zijn, maar het wordt om onduidelijke redenen haast half negen voor we opgepikt worden. De bus is al aardig vol en zo kom ik op de achterbank en Tineke ervoor terecht. Al gauw is duidelijk dat de achterbank niet zo'n goede plek is. De chauffeur neemt allerlei ongeregeldheden in de weg in volle vaart, zodat ik geregeld "airborn" ben en uiteraard weer teruggekwakt wordt. (Ik heb na de rit dan ook last van mijn rug.)

Onderweg zien we aardig wat rijstvelden. Huizen hier hebben een heel aparte eigen stijl. Ze hebben een zeer smalle gevel en zijn steeds drie verdiepingen hoog en heel lang. Meestal zijn de zijkanten niet afgewerkt. Altijd zijn ze er zo neergezet dat de tussenliggende ruimte voor een nieuw smal huis gebruikt kan worden.

Om 10.40 uur leggen we bij een restaurant annex borduurwerkplaats annex keramiekfabriek aan. Uiteraard worden de spullen, die er gemaakt worden ook verkocht.

Om 11 uur gaat het weer door over hult en bult naar Halong City.

Daar gaan we na wat wachten om 12.40 aan boord van een van de vele houten boten: “Cong Nghia” Vanuit het hotel is alleen een Australisch stel met 3 jarige dochter meegekomen. Verder twee Duitse meisjes, twee Chinese stellen, een man uit Perth met zijn Vietnamese vrouw en drie Amerikaanse jongens, die engelse les geven in Thailand.

De boottocht voert ons door een sprookjeswereld van grillig gevormde rotseilanden. Steeds wanneer we er een gepasseerd zijn, duiken er nieuwe aan de horizon op. Roofvogels struinen de hellingen af, zwarte wouwen? Soms zien we hun veel kleinere prooien tussen het struikgewas.

13.45 leggen we bij Hang Dau Bo aan om de Caves of the Wooden Sticks te bezoeken of zoals de Fransen zeiden de "Grotte des Merveilles". Nu horen grotten uiteraard bij karstgebergte, maar deze grotten zijn wel de meest ruime en hoge die we ooit zagen. Op zijn Chinees zijn er gekleurd licht accenten in aangebracht. Topplek vinden we daar waar een gat naar de buitenlucht een dikke zonnestraal de grotten binnenvalt. Schitterend.

We lopen weer naar buiten en komen na enkele souvenirverkooppunten bij een 2e grote grot. 14.15. Misschien iets minder dan de eerste maar zeker de moeite van nog een klim waard.

Buiten zien we weer wouwen overvliegen en verder wat krabbetjes op de rotsen. En weer door gaat het tussen de 3000 rotseilanden van deze archipel. Heel even zien we het vasteland in de verte om dan rap uit het zicht te verdwijnen.

Tegen drie uur passeren we enige vissersnederzettingen. Bij een ervan kan men met een bootje door twee grotten varen. Dat laten we voorbij gaan.

Verderop zien we enkele arenden vissen. Enige mensen worden op Cat Ba eiland afgezet, zij overnachten vannacht op het eiland. De rest blijft aan boord en heeft intussen al een hut toegewezen gekregen. Rond zes uur wordt het donker. Vlak voor we definitief voor anker gaan voor de nacht op een plek waar diverse boten liggen, gaan we nog snel een rondje kajakken .Doordat het snel donker wordt, kunnen we dat maar even doen, jammer!

We douchen en gaan wat later aan het diner. We kletsen wat met de Australiërs en een Chinees paar dat in de VS woont. Ze zijn onderweg naar hun zoon in Thailand!

's Avonds liggen we nog een tijdje op het bovendek, maar gaan later de verslagen schrijven.