18-12-2008. Mt. Molloy - Mareeba Wetland Reserve - Rodeo Park (Mareeba).

We rijden weer terug naar Mossman, waar we in een kleine winkel wat boodschappen doen. 13.10 gaan we door en slaan even later af in de richting van Mt. Molloy. Dit is een gestaag stijgende weg door uitgestrekte bossen, die dan ook twee uitkijkpunten over de kust oplevert. Eenmaal weer aan het dalen verdwijnen de bossen en rijden we door een bewoond, parkachtig landschap. Opvallend zijn de vele keurig bijgehouden grasvlakten.

Bij Mt. Molloy gaat het links richting Mareeba. We zijn opeens weer in een soort outback landschap van hoog gras en middelhoge bomen. Langs de weg staan borden die voor roadtrains waarschuwen en voor "cattle". Overal staan grote termietenheuvels van een ons nog onbekende vorm.

We rijden naar het Mareeba Wetland Reserve via een "unsealed road" van 7 km. De weg is in redelijk goede staat. We hoeven slechts één maal door enkele centimeters water te gaan.

Bij het infocentre van het reservaat moeten we een kwartiertje wachten op de baas, die bezig is aan de andere kant van de plas een lap grond af te branden. Dat is nodig, vertelt hij ons later, om te voorkomen dat door blikseminslag gigantisch grote oppervlakten bos en grasland afbranden. Kale percelen fungeren dan als buffer.

We kunnen alvast met een telescoop rond kijken en zien kleine ganzen, aalscholvers, reigers op en langs de plas.

Als de baas dan terug is met zijn minitractor en afgekoeld is van het fikkiestoken, neemt hij ons tweeën mee voor een trip van 3 kwartier in zijn elektrische boot over de plas. We krijgen er "pygmee geese", twee soorten aalscholvers, jacara's, great egret, slangenhalsvogels te zien. Boven de brand zweven jagende zwarte wouwen en een andere "kite"soort. De hele plas is gevuld met waterplanten, lotusbloemen in het midden en  kleinbladige waterlelies in de ondiepere delen. Na de tocht drinken we een flinke hoeveelheid thee of koffie in het infocentrum. Tot ons verbazing komen er drie emoes aanlopen. Ze stappen nog net niet de deur binnen. Och die komen steeds wel enkele keren per dag aanlopen, weet de bazin te melden. We kijken nog naar info voor het Kuranda Park voor morgen en rijden dan die 7 km terug naar de doorgaande weg. Onderweg ziet Tineke een vlucht kleine vogels het suikerriet in duiken en zien we een grijskleurige reiger van de weg af in een boom vliegen. Daar laat hij zich rustig fotograferen.

We hadden van de bazin van het infocentrum als mogelijke overnachting het rodeopark in Mareeba opgekregen en rijden daar heen. Het ligt enkele kilometers ten oosten van het dorp. Het Kerribee Park Rodeo Grounds met hoge tribunes wordt omgeven door grote grasvelden met allerlei gebouwtjes van de camping. De uitspanningen zijn echter nu gesloten. Na her en der wat nagevraagd te hebben komen we bij ene Brian in zijn grote campervan uit. Hij vertelt wat over het reilen en zeilen hier. Als we betaald hebben vertelt hij ons, dat we gerust naar de wallaby's kunnen gaan kijken, die op een grasveld verderop zitten. Als je maar een afstand van zo'n 30 meter in acht neemt. Verder is daar (achter wat kleine bomen een "trail", waar je nog kunt wandelen. Maar let op de slangen. Ook in de toiletgebouwen kunnen er zitten! De slangen, die hoog zitten, zijn normaal gesproken geen probleem. Maar die op de grond wèl, vooral de bruine. Ook die lapwings (de vogel met de gele lellen) kunnen vervelend zijn. Ze willen je wel eens met zijn tweeën aanvallen met hun sporen aan de vleugelranden. Als hij zelf hier het gras moet maaien heeft hij daar geregeld last van.

Als Tineke het eten aan het maken is, blikt het gas opeens op te zijn! Een pond kip is nog halfrauw en dus niet eetbaar. We krijgen van Brian een gasfles te leen, zodat we door kunnen. Dat is heel aardig.

Als de schemering invalt en de muggen lastig worden, besluiten we toch maar binnen te eten. Eerst de tanks maar weer uitwisselen en het muskietennet op de achterkant zetten.

Met een lap plakband op de TL achter verzamelt zich een menigte kleine insecten, die blijkbaar door het gaas kunnen kruipen. We spitten door de vele foto's van vandaag en schrijven de verhalen.

Door de waarschuwingen van Brian gaan we 's avonds samen naar het toiletgebouw. Op een van de wc's is een grote groene gladde kikker de heerser. Hij is achter een dikke tor aan, maar heeft die nog niet te pakken.