11-3-2009. Georgetown (Pulau Penang) - Pulau Langkawi (Pantai Cenang).

Om half zeven staan we al weer op. En voor de eerste keer deze vakantie zullen we dan ook de zonsopkomst mee kunnen maken. We pakken de spullen weer in en gaan net na half acht al met de taxi (RM10) naar de ferry terminal voor de boot naar Pulau Langkawi. Daar moeten we dan tot acht uur wachten voor we kunnen inchecken bij een marktkraam. Wij krijgen een instapkaart, mensen die vandaag naar Pulau Payar gaan (om te snorkelen) krijgen een polsbandje. Om half negen is alles en iedereen aan boord en gaan we met hoge vaart de zee over. Onderweg is er niet zo veel te zien. Een van de bemanningsleden vertelt op conferenceachtige wijze wat er allemaal mis kan gaan als men niet braaf op de stoel binnen blijft zitten. En dat doet iedereen dan ook maar. We krijgen wat films te zien, waaronder een film over een Thaise kickboxer, die zich ontwikkeld tot een travestiet. Met het geld dat hij met het kickboksen verdient, helpt hij eerst de familie uit de zorgen en spaart dan voor een ombouwoperatie. Vreemde film.

De meeste passagiers gaan bij Pulau Payar van boord. Ik kijk daar even buiten en zie waarom men hier graag gaat snorkelen. De zee is hier vol vis haast letterlijk als haringen in een ton! Als we een half uur later aanmeren op Pulau Langkawi, zoeken we een weg naar buiten door een gigantisch winkelcentrum. Buiten het ferry gebouw staat een reusachtige zeearend op een sokkel. We worden door een taxichauffeur opgepikt en voor RM24 naar Pantai Cenang gebracht, dat 25 km verderop lijgt. We kunnen voor twee nachten terecht bij Cenang Resthouse. We dachten zelf aan drie nachten, maar van het weekeinde hebben de scholen hier een week vakantie en is hier alles dus al gereserveerd. We hebben een bungalow tegen het strand aan met pracht zicht over zee en eilandjes voor de kust. Terwijl de kamer schoon gemaakt wordt, gaan we aan de overkant van de straat wat eten en drinken, Na een half uurtje kunnen we in de kamer.

We gaan na wat rust zwemmen in de baai hier. Dan lopen we een eind over het strand en door het dorp terug. Onderweg kijkt Tineke tevergeefs naar bikini's die haar goed  passen. We informeren naar de veerboot naar Satun (Thailand), maar de tickets moeten we zelf bij dat veer kopen, als we  vertrekken.

's Middags zitten we op onze veranda te  kijken naar de vogels (een white bellied eagle in de verte links?) en de mensen die aan het volleyballen zijn. Tineke geeft het deskundige commentaar erbij.

's Avonds net na zonsondergang, eten we direct naast de deur, terwijl het daar rap drukker wordt. We moeten lang op het eten wachten omdat de baas de bestelling vergat door te geven! Het is een heerlijke avond qua temperatuur. Massa's bleke cicah's zijn druk bezig om lastige insecten weg te houden. Alleen enkele grote torren komen door dat netwerk heen en spoken rond.