25-3-2009. Koh Tao - Hua Hin.

Om half acht opgestaan, de spullen verder in gepakt, ontbeten en afgerekend voor deze laatste 6 dagen. Net iets over de 2000B met de uitstapjes en al het eten dus een koopje. We nemen van iedereen hier afscheid en zeggen dat we beslist terug willen komen. Maar dan met een goede onderwatercamera! Om 9.15 beginnen we dan aan de trap omhoog. Gelukkig zorgen twee mannen van hier als service dat onze grote tassen deze helling op komen. Om half negen gaan we dus met de truck weer over hult en bult naar Mae Haad voor de Songsermexpresboot naar Chumphon. Tegelijkertijd met ons gaan de Engelsen en een Nederlands stel mee. Die laatste gaan op zoek naar een PADI-duikcursus, die in het Nederlands wordt gegeven. Ze zijn wel al zo reëel dat ze zeggen pas om 4 uur van de middag met de auto terug te willen. Wij geven ze geen schijn van kans op succes. Onderweg zien we opnieuw die "Greater coucal" en nu ook een man die met een gemeen uitziende resusaap aan de ketting en lang touw bergop gaat. Die laatste moet waarschijnlijk kokosnoten gaan oogsten.
We moeten tot 10 uur wachten voor we met de catamaran kunnen afvaren. Intussen hebben we ingecheckt (krijgen weer een herkenningssticker op de borst en een label aan de af te geven grote bagage). We verbazen ons over de grote aantallen toeristen hier. Daaraan zien we op welk een afgelegen plekje we zaten. Heerlijk.
Op de boot kijken we naar een korte pinguïnfilm over kerst, die ook door de eenzame ijsbeer gevierd moet kunnen worden. Deze catamaran knalt met 24 knopen/uur over het water. Buiten is niet zo veel te zien. Alleen tegen de aankomst zien we weer de nodige rotseilanden voor de kust. Net na twaalven zijn we dan aan de overkant in Chumphon waar we met de vele andere gasten moeten inchecken voor de diverse bussen. Wij krijgen er een rood driehoekje bijgeplakt voor de bus naar Hua Hin. Daar moeten we wel  één uur op wachten. Intussen nemen we de lunch daar maar, Tineke een broodje tonijn, ik een nasi goreng. Intussen kunnen we zien hoe soepel hier alles verloopt. Logistiek zit dit prima in elkaar.
Precies om één uur vertrekken we dan naar Hua Hin. Het landschap wordt hier door kokosplantages gedomineerd. Er is een uitermate gewelddadige SF-film op. Een jonge man wordt tot moordenaar voor de goede zaak opgeleid en moet steeds weer door een soort betonbad weer tot leven gebracht worden.

Intussen zijn we echt op de weg terug naar huis. Een heel vreemd gevoel. Daardoor gaat al dat moois buiten ook een beetje aan ons voorbij. Om goed 15 uur doen we een wegrestaurant-winkel aan en kopen  wat te drinken, een buil cashewnoten en een zak gedroogde mango's. We zitten nu in ananasgebied. Er staan hier kilometers lange velden met die vruchten. We passeren ook een dorp, dat een soort monument voor die vrucht heeft in de vorm natuurlijk van een reuzenananas.

Om iets van half zes worden we er in Hua Hin bij een modern winkelcentrum uit gezet. We krijgen direct buurt met John de Koning een "dutchmen" uit Soest, die hier een prachtige Guesthouse runt met zijn Thaise vrouw. (Zie foldertje.) We zijn al snel door foto's en prijs overtuigd, worden in een auto geladen en rijden door een modern uitziend Hua Hin naar de plek van onderdak. We nemen daar een kamer met bad met gratis gebruik van thee, koffie, zwembad en internet voor 750B! En wat voor een kamer! Naast het grote bed is er een zeer uitbundige mix van decoratie: een opgezette bosfazant en wilde eend, een rond Perzisch tapijt aan de muur, een houten ridder in de hoek, teakhouten tafeltje met diverse bladen en boomstamkrukjes, negerkoppen, Javaantjes, toekans, een kast met glazen en barbiepoppen. John is 65 woont nu 14 jaar in Thailand met zijn huidige vrouw. Heeft hier 3 beelden van dochters en enkele volwassen kinderen in de USA, is gek op Australië etc. Gezellige vent. Hij laat me de keuken, de kopjes voor thee en koffie zien en het zwembad(je). Wij zetten na de introductie de spullen weg, drinken een kop thee en gaan dan een stukje van de stad ontdekken. Eerst even naar de pieren en een stukje strand. Dat ziet er apart uit. Dan lopen we door winkelstraten naar de nachtmarkt enkele straten terug. Daar zijn mannen met een schaakspel bezig van koning paarden, lopers en damstenen! Daar is natuurlijk in de gauwigheid geen brood van te bakken.
We lopen er eens langs de kramen op en neer. Tineke ziet zoals steeds hier van alles dat in principe leuk is liggen, maar kan uiteindelijk toch niets uitkiezen. Op een hoek van de straat gaan we dan op de markt eten. Tineke vindt haar eten aan de scherpe kant, zodat ik anderhalve portie mag opeten. Mijn prawn-schotel is lekker scherp, heerlijk dus. Na afloop gaan we weer teug naar het Guesthouse. Tineke gaat het internet op, ik schrijf eerst mijn verhaal. We zijn beiden om half tien klaar.