15-7-2010. Gränna – Bergs slussar in het Götakanaal.
Met 1429 km achter de rug vertrekken we om 10.05. De eerste stop is bij de kloosterruïnes van Alvastra, waar Ulf Gudmarsson (een van de helden uit de Zweedse historie) werd begraven. Onderweg naar de kerk van Heda en zijn 2 ingemetselde runenstenen (12.00) zien we een houten windmolen. De runenstenen zijn netjes ingekleurd, zodat de tekst goed te zien is. De vertaling naar modern Zweeds staat ernaast.  We bekijken de eenvoudige kerk en rijden door naar Rök en de grote vrijstaande runensteen daar. Een paviljoen geeft onderricht in het lezen van runen.
Het Täkern-meer is één groot vogelschutgebied, waar alles bijeen 250 verschillende soorten vogels te zien moeten zijn. Wij gaan op twee plaatsen aan het meer met een uitzichttoren kijken. Eerst bij Glänås (14.00), waar naast vele vogels ook een groot aantal vogellaars te zien zijn. Steevast met een eigen telescoop. De meesten van hen zijn nu aan het picknicken. De toren hier is overigens rolstoelvriendelijk. Toren twee is die bij Hov aan de oostzijde van het meer. Daar zien we meeuwen, ganzen en eenden ook een aantal futen. Twee kwikstaarten komen steeds bij de toren aanvliegen met hoornaars in hun bek. Ze zijn absoluut niet schuw! In het westen zien we regenbuien langs gaan. Wij zelf krijgen er slechts enkele druppels van mee.
Om 15.10 rijden we naar de sluizen van Berg, waar we deze nacht blijven. Voor SEK175 kunnen we van WC, douche èn wasmachine en droger gebruik maken! Terwijl ik mijn rug wat rust gun (heb van de middag toch maar 2 paracetamols genomen) en de verslagen van gisteren en vandaag schrijf, doet Tineke de was en haalt wat boodschappen. Aan de andere kant van de weg verzamelt zich een menigte kauwen.
Om half zeven begint het gigantisch te regenen. Aan de lucht te zien kan dat nog wel even duren. Eenmaal weer droog lopen we aan de andere kant van het kanaal en sluizen in de richting van het meer. Een elektronisch bord vertelt dat boten vanaf morgen vroeg om 9.30 weer geschut worden. ’s Avonds om 20.30 gaat de handel dicht. Het verval van deze sluizen is heel groot. Ook het Roxen-meer waar we nu heen gaan is groot en zo te zien geliefd bij watersporters. We steken het kanaaltje weer over en lopen via de jachthaven terug naar de camperplaats. “Barendrecht”, lees ik hardop op een van de jachten. Dat maakt een reactie los van de Nederlandse eigenaar. We buurten een tijd over satelliet –TV en mankementen daaraan, het weer hier en Nederland, de politieke situatie en de verkrampte coalitiepogingen om een paars kabinet te maken. Deze Barendrechter is altijd binnenschipper geweest en heeft de stoute zeemansschoenen aangetrokken en is via Denemarken naar Zweden gevaren.