Om 7 uur al ontbeten en met yoghurt uit de kantine naar Tineke toe. Haar nacht is vooral lang geweest. De verpleegsters zijn niet erg rap, wanneer ze gebeld worden. Overdag verstel ik het hoofdeinde van haar bed steeds weer een beetje om het liggen nog enigszins dragelijk te maken. Maar 's nachts schiet dat niet op. Verder liggen er verderop mensen die ook 's nachts de TV keihard aan hebben of zelf hard schreeuwen.

We overleggen wat ik straks nog moet mee terug moet nemen en wat met de auto mee naar Nederland kan.

Om negen uur wordt ik door Guido Mascioni, de campingbaas aan het hotel opgehaald. Onderweg praat ik over onze perikelen en hij over zijn werk.
Naast de camping heeft hij ook het beheer van een Chianti wijngaard van 45 ha! Ondanks dat de kwaliteit van de wijn sterk verbeterd is, gaat het slecht in de wijnbusiness. De prijzen zijn te sterk gestegen en de concurrentie uit landen als Chili, Zuid-Afrika, Australië en de VS is mede daardoor groot geworden. Een vergelijkbaar effect doet zich in de toeristenindustrie hier voor.
We rijden overigens een alternatieve route naar de camping, zodat ik o.a. ook grote wijngaarden te zien krijg.

Om half twee rijden we dan naar Siena terug. Bij het hotel nemen we dan afscheid van elkaar.
Ik zet mijn tas boven weg en ga Tineke de verhalen vertellen. Zelf heeft ze uiteraard niet zoveel meegemaakt. Wel leert ze al aardig wat Italiaans.
De ANWB geeft door dat de auto donderdag opgehaald wordt. We pikken de draad van lezen, buurten, dommelen en bellen weer op.
Om 20.15 ga ik echter terug naar het hotel om daar te gaan eten. Na de minestrone een heerlijk plaatselijk gerecht van reepjes biefstuk in een heerlijke salade (tagliata) en na cantuzzi.
Na wat thee en sinas op de kamer wordt de dag dan weer afgesloten. Morgen meer.
                             Venus van Siena.