|
Dinsdag
26-7-2005.
Mooier zicht vanaf een andere kamer. Na de doktersstoet komt er opnieuw
een timmerman langs. Deze haalt een flinke lap gips weg rond de bil om
vochtproblemen trachten op te lossen. Dat haalt wel iets uit, maar niet
voldoende. Daarom regelt Tineke later op de dag, dat ze opnieuw een
catheter krijgt. Ze moet er niet aan
denken dat morgen tijdens het transport de hele handel weer nat wordt.
Deze laatste dag wordt Tineke nog op een andere kamer aan de andere kant van het gebouw gelegd. Die deelt ze met een oude vrouw. Volgens mij heeft die ook haar heup gebroken. Het probleem bij haar is dat ze zweert bij natuurgeneeswijzen en absoluut geen operatie wil. Een dochter die vrijwel continu bij haar waakt, is een bonk zenuwen geworden. Later wordt ze voor even afgelost door andere familieleden. Bij het middageten tracteren zij ons op een heerlijk glaasje eigen wijn. (Wij hadden eerder al enkele overgebleven flessen water aan hen gegeven, die maken wij niet meer op.) Puike wijn, heerlijk. De dochter straalt gewoon als we dat zeggen. Communicatie met moeders gaat op zijn Duits, helaas is ze behoorlijk hardhorend, zodat dikwijls gebarentaal beter opschiet. |