27

	Woensdag 27-7-2005. Via Rome en A'dam naar huis! Na heel wat gedoe bij de receptie omtrend de naar mijn idee te lage rekening, loop ik om 5.10 met Arjen naar het ziekenhuis. Alles is daar uiteraard nog in slaap en schemerig, maar we kunnen zo door. Alle deuren staan onbewaakt open! Die Clerici heeft zijn huiswerk niet gedaan, zodat iemand anders nog een vrijwaringsbrief moet schrijven. Verder krijgen we alleen maar de rö-foto's mee. Er zijn helemaal geen andere gegevens beschikbaar. Arjen v.d. Honing
	Keurig op tijd komen er twee ambulancemannen. Tineke wordt op het oranje bedje van Arjen gelegd en die gaat op de brancard. Door allerlei verlaten gangen lopen we naar de Pronto Soccorso en de ambulance. Verdomd mijn wandelstok vergeten. Een van de ambulancemannen loopt met me terug. Ergens onderweg wordt een zwerver door twee mannen van de bewaking uit een nis gehaald. Om 5.30 vertrekken we dan naar Rome. Doordat zo'n wagen van matglas is voorzien, zien we niets van de omgeving. Jammer? In Rome gaat Arjen en een van de ambulancemannen voor ons inchecken. Dan rijden we door naar apart gebouw voor medische transporten, waar Arjen en Tineke achterblijven.

Ik moet via de normale weg door de douane etc. Dat heeft als voordeel, dat ik nog wat te eten en drinken kan nemen voor tegen tienen de gate opengaat. Tineke en Arjen hebben al die tijd nog absoluut niets gehad! Ook het op het vliegtuig zetten van Tineke gaat niet zomaar. 6 Italianen op een bagageplatform krijgen het niet voor elkaar. Ze snappen niet hoe ze met dat bezwaai die korte bochten moeten nemen. Er wordt veel gediscuseerd dat wel. Uiteindelijk gaat Tineke bijna verticaal omhoog door de deur en dwars de bocht door het gangpad op. Daarbij schuift ze eerst zo van de baar af en stoot ze haar knie in de bocht. Ze wordt op een soort mecanodoos rek boven 4x2 platgelegde stoelen gelegd. Een miniscuul gordijntje moet		haar een beetje privacy geven. Arjen en ik zitten naast haar aan het gangpad. De gezagsvoerder komt onderweg nog een praatje maken, hij had bij het naar binnen loodsen nog een handje geholpen, anders stonden we nog in Rome aan de grond. Tegen half een zijn we in Amsterdam. De bagage oppikken, de ambulance opzoeken en Arjen bedanken en goede dag zeggen. Hij gaat op huis aan met die oranje stretcher. Wij gaan met 2 nieuwe gidsen naar Waalre. Voorin heb ik met de chauffeur uitstekende buurt over verzekeringen, repatrieren en rampenplannen, die hij als politiechef voor de regering moet opstellen. Eurocross is ook voor hem een vrijetijdsbaan.

Om 4 uur komen we dan thuis aan. Niels is dan net nog de deur uit om wat bloemen te halen. Er staat voor Tineke een luxe ziekenhuisbed klaar. Dat is volledig met een afstandbediening in te stellen. Daar maakt ze dan ook al snel druk gebruik van. Onze gidsen drinken nog een kop koffie en de verpleger van de twee, belt voor ons op om te zorgen dat het een en ander door blijft gaan. Bijvoorbeeld de fragmin-spuiten tegen de trombose. Eindelijk thuis en dus een nieuwe fase in in het herstellingsproces.